Δεν ξέρω αν το καλό στην εποχή μας έχει λιγοστεύσει επικίνδυνα, ξέρω πάντως, σχεδόν με βεβαιότητα, ότι ακόμη κι όταν σκοντάφτουμε πάνω του, σπάνια το επιβραβεύουμε. Κακώς, πολύ κακώς. Για κάποιους είναι η μοναδική ανταμοιβή. Ή η πιο σπουδαία.
Κι είναι όμορφο, αλλά κυρίως χρήσιμο για την κοινωνία μας, να επιβραβεύει ανθρώπους που επιδεικνύουν καθημερινά υψηλή αίσθηση καθήκοντος.
Ας πούμε ένα μπράβο σήμερα, λοιπόν, στα πληρώματα διασωστών των πτητικών μέσων της Πολεμικής μας αεροπορίας και του ΕΚΑΒ. Οργώνουν τον ουρανό και όλη την Ελλάδα σε μόνιμη βάση. Από τον Έβρο μέχρι την Κρήτη κι από την Κέρκυρα μέχρι τη Σάμο. Δεκάδες δρομολόγια την ημέρα, χωρίς ανάσα, χωρίς διακοπή.
Αλλά και στα πληρώματα των ασθενοφόρων του ΕΚΑΒ. Γι αυτά της Λήμνου μπορούμε να μιλήσουμε εμείς. Τρέχουν αγόγγυστα, προσπαθούν να εκμηδενίσουν τις αποστάσεις, αλλά κυρίως τον χρόνο. Αυτόν τον αμείλικτο χρόνο.
Όταν αυτή η ανατριχιαστική σειρήνα στη διαπασόν, αρχίζει να κραυγάζει «κάντε στην άκρη, φλερτάρει με τον Θάνατο, αλλά πρέπει να τον επιστρέψουμε στη Ζωή», ο επιβάτης του ασθενοφόρου δεν παλεύει μόνο με τα τραύματα ή την ασθένεια του, παλεύει να νικήσει κι αυτόν τον αμείλικτο κι αδυσώπητο χρόνο. Αν δεν τον ελαχιστοποιήσεις, αν δεν τον εκμηδενίσεις, κινδυνεύεις να παραδώσεις τον επιβάτη σου θήραμα, στο αιμοβόρικο φλερτ του Θανάτου.
Κι έχουν να παλέψουν και με τα μέσα που διαθέτουν, σαν να λέμε να τετραγωνίσουν τον κύκλο. Πόσες φορές τα ταυτόχρονα περιστατικά είναι συντριπτικά περισσότερα από τα διαθέσιμα οχήματα και πληρώματα; Σε ποιο να πας και ποιο να αφήσεις; Ποιον να σώσεις και ποιον να χαραμίσεις; Και όταν εν τέλει βάζουν γωνίες στον κύκλο, όταν φτάνουν σε όλους και δεν χαραμίζουν κανέναν…τότε, έχει τύχει να δείτε το χαμόγελό τους;
Η καλόπιστη κριτική, είναι απαραίτητο συστατικό για να προοδεύουν οι κοινωνίες και να κινητοποιούνται οι εξουσίες. Όσες τουλάχιστον δεν είναι παχύδερμες.
Όμως ένα «μπράβο» κι ένα «ευχαριστώ» κινητοποιούν ακόμη περισσότερο, αυτούς που έμπρακτα έχουν αποδείξει, ότι δεν χρειάζονται καμία εξουσία για να προσφέρουν στον διπλανό τους και στην κοινωνία.
Μπράβο σας, λοιπόν και σας ευχαριστούμε!
