Το έγγραφο συνιστά ότι η μείωση της βλάβης από τον καπνό θα πρέπει να προωθείται ως ζήτημα δικαιωμάτων για την υγεία από τις οργανώσεις προάσπισης που εκπροσωπούν τους χρήστες νικοτίνης και υποστηρίζει ότι μια προσέγγιση ανθρωπίνων δικαιωμάτων θα μπορούσε να προσφέρει σημαντικές ευκαιρίες για την αμφισβήτηση των λανθασμένων νόμων και πολιτικών σε όλο τον κόσμο που επί του παρόντος απαγορεύουν ή περιορίζουν την πρόσβαση στα ασφαλέστερα προϊόντα νικοτίνης που ενισχύουν τη μείωση της βλάβης από τον καπνό.
Η μείωση της βλάβης από τον καπνό δεν είναι μόνο μια δυνητικά σωτήρια παρέμβαση για τη δημόσια υγεία και για τα 1,1 δισεκατομμύρια καπνιστές στον κόσμο, αλλά υποστηρίζεται επίσης από τη διεθνή νομοθεσία για τα ανθρώπινα δικαιώματα, σύμφωνα με την τελευταία δημοσίευση που κυκλοφόρησε την περασμένη εβδομάδα από το Knowledge·Action·Change (K·A·C ).
Με τίτλο «Το δικαίωμα στην υγεία και το δικαίωμα στη μείωση της βλάβης από τον καπνό», είναι το έκτο από μια σειρά ενημερωτικών εγγράφων που εκπονούνται από τον οργανισμό Δημόσιας Υγείας που εδρεύει στο Ηνωμένο Βασίλειο και αποτελούν μέρος του έργου του για τη μείωση της βλάβης από τον καπνό.
Το έγγραφο συνιστά ότι η μείωση της βλάβης από τον καπνό θα πρέπει να προωθηθεί ως ζήτημα δικαιώματος στην υγεία από τις οργανώσεις προάσπισης που εκπροσωπούν τους ανθρώπους που επηρεάζονται άμεσα από την απουσία του - αυτούς που κάνουν χρήση νικοτίνης.
Υποστηρίζει ότι μια προσέγγιση για τα ανθρώπινα δικαιώματα θα μπορούσε να προσφέρει σημαντικές ευκαιρίες για την αμφισβήτηση των λανθασμένων νόμων και πολιτικών σε όλο τον κόσμο που επί του παρόντος απαγορεύουν ή περιορίζουν την πρόσβαση σε ασφαλέστερα προϊόντα νικοτίνης που υποστηρίζουν τη μείωση της βλάβης του καπνού, όπως ατμιστικά προϊόντα (ηλεκτρονικά τσιγάρα και υγρά αναπλήρωσης https://www.replacesmoke.com/eshop/ygra-anaplirosis ), Σουηδικά - snus, προϊόντα θερμαινόμενου καπνού και επιθέματα νικοτίνης.
Τα ηλεκτρονικά τσιγάρα https://www.replacesmoke.com/ , που κρίνονται από τον οργανισμό Δημόσιας Υγείας της Αγγλίας ως 95% ασφαλέστερα από τα καύσιμα τσιγάρα, απαγορεύονται επί του παρόντος σε 36 χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Βραζιλίας, της Ινδίας και του Μεξικού και το snus δεν μπορεί να πωληθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση, παρά το γεγονός ότι η δημοτικότητά του στη Σκανδιναβία έχει οδηγήσει στα χαμηλότερα ποσοστά τόσο του καπνίσματος όσο και των ασθενειών που σχετίζονται με το κάπνισμα στην Ευρώπη.
Από τις αρχές της δεκαετίας του 2000, οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων έκαναν εκστρατείες για να αποδείξουν ότι η μείωση της βλάβης ήταν θεμελιώδης πτυχή του δικαιώματος στην υγεία.
Αυτή η προσέγγιση αναφέρθηκε από τον τότε Ειδικό Εισηγητή του ΟΗΕ για το Δικαίωμα στην Υγεία, Anand Grover, στην έκθεσή του στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ τον Αύγουστο του 2010, όπου έθεσε τις αρχές για μια προσέγγιση για την υγεία που βασίζεται στον έλεγχο των ναρκωτικών. Δήλωσε ότι «η απόλαυση του δικαιώματος στην υγεία όλων των ανθρώπων που κάνουν χρήση ναρκωτικών –και εξαρτώνται από ναρκωτικά– ισχύει ανεξάρτητα από το γεγονός της χρήσης ναρκωτικών».
Το Ενημερωτικό Έγγραφο αναφέρει ότι, αντίθετα, υπήρξε έλλειψη εξέτασης των θεμάτων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά τη σύνταξη της σύμβασης-πλαισίου για τον έλεγχο του καπνού (FCTC), μιας διεθνούς συνθήκης που ήταν προϊόν διαπραγμάτευσης μέσω του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) και τέθηκε σε ισχύ το 2005 ως απάντηση στον παγκόσμιο χαρακτήρα της κρίσης της δημόσιας υγείας που προκαλείται από τη χρήση καπνού και το κάπνισμα.
Λέει ότι οποιαδήποτε μεταγενέστερη πρόοδος των θεμάτων ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχει επικεντρωθεί κυρίως στην αιτιολόγηση των στρατηγικών ελέγχου της ζήτησης και της προσφοράς, δίνοντας προτεραιότητα στις υποχρεώσεις των κρατών να προστατεύουν τους ανθρώπους τόσο από τα προϊόντα καπνού όσο και από τη βιομηχανία καπνού. Αυτό μπορεί να ονομαστεί θέση «απελευθέρωσης» ή «αρνητικής ελευθερίας».
Από την άλλη πλευρά υπάρχει η θέση «ελευθερία προς» ή «θετική ελευθερία». Όσον αφορά τον καπνό, αυτό θα περιλάμβανε την ελευθερία των ανθρώπων να επιλέγουν ασφαλέστερες εναλλακτικές λύσεις αντί για καύσιμα τσιγάρα ή επικίνδυνα προϊόντα καπνού που χορηγούνται από το στόμα, για την αποφυγή ασθενειών και πρόωρων θανάτων που σχετίζονται με το κάπνισμα.
Ο λόγος για τα ανθρώπινα δικαιώματα στον έλεγχο του καπνού έχει παραμελήσει να αντιμετωπίσει το ζήτημα του δικαιώματος στην υγεία και της ελευθερίας του ατόμου να κάνει θετικά βήματα για την προστασία της υγείας του.
Αυτό συμβαίνει παρά το γεγονός ότι μια σειρά από συμβάσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα και άλλα μέσα που εγκρίθηκαν από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, συμπεριλαμβανομένου του Διεθνούς Συμφώνου για τα Οικονομικά, Κοινωνικά και Πολιτιστικά Δικαιώματα, έχουν κατοχυρώσει το δικαίωμα στην υγεία στο διεθνές δίκαιο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Η παραμέληση του δικαιώματος στην υγεία ως βάσης για τον έλεγχο του καπνού σημαίνει ότι ένα τεράστιο βοήθημα για αλλαγή –οι ευκαιρίες για τους ανθρώπους να αναλάβουν την υγεία τους μεταβαίνοντας σε ασφαλέστερα προϊόντα νικοτίνης– υπονομεύεται συστηματικά.
Μιλώντας για τη σημασία του δικαιώματος στην υγεία, ο καθηγητής Gerry Stimson, Διευθυντής του K•A•C και Ομότιμος Καθηγητής στο Imperial College του Λονδίνου, είπε:
«Χρειαζόμαστε απεγνωσμένα μια εναλλακτική ρητορική στην κυρίαρχη άποψη για τον έλεγχο του καπνού ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα μπορούν να υφίστανται μόνο για την προστασία από τον καπνό. Αυτό το τυφλό σημείο στον έλεγχο του καπνού κοστίζει εκατομμύρια ζωές κάθε χρόνο.
Το δικαίωμα στον έλεγχο της υγείας και του σώματός του ατόμου βρίσκεται στον πυρήνα της μείωσης της βλάβης από το κάπνισμα. Δίνει τη δυνατότητα στους ανθρώπους να κάνουν ασφαλέστερες επιλογές. Όσοι από εμάς εμπλέκονται στη μείωση της βλάβης από τον καπνό πρέπει να οικοδομήσουμε συμμαχίες με όσους εργάζονται στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, να διερευνήσουν προκλήσεις βάσει της διεθνούς, περιφερειακής και εθνικής νομοθεσίας και να καθιερώσουν τη μείωση της βλάβης από τον καπνό ως θεμελιώδη για το δικαίωμα στην υγεία».
