Γιατί η κυβέρνηση δεν φρόντισε ούτε μικρότερο αριθμό μαθητών να έχουμε ανά τάξη, ούτε περισσότερους εκπαιδευτικούς να προσλάβει, ούτε περισσότερες αίθουσες να διασφαλίσει. Ίσα ίσα, εξήγγειλε ότι για να κλείσει μια τάξη, θα πρέπει να νοσήσουν ταυτόχρονα τουλάχιστον 15 παιδιά!
Οι μαθητές και οι μαθήτριες προσέρχονται λοιπόν χωρίς καμία ουσιαστική αλλαγή στα σχολεία τους, την ώρα που η πανδημία επιμένει και οι νέες μεταλλάξεις του κορονοϊού χτυπούν σε μεγαλύτερο βαθμό τις νεότερες ηλικίες. Τι θα συμβεί αν λόγω της απραξίας και της αλλοπρόσαλλης πολιτικής της κυβέρνησης, τα σχολεία γίνουν εστίες υπερμετάδοσης και τα παιδιά φέρουν τον ιό στα σπίτια τους; Ρητορικό το ερώτημα, αφού αυτή η κυβέρνηση δεν συνηθίζει να αναλαμβάνει τις ευθύνες της, αλλά μόνο να κουνάει αυταρχικά το δάκτυλο στους πολίτες.
Παρόλες τις δυσκολίες και την ανησυχία μας, όμως, η σημερινή μέρα είναι και μέρα αισιοδοξίας και χαράς. Οι μαθητικές παρέες ξαναβρίσκονται στις σχολικές αυλές, όπως ξανασμίγουν και οι εκπαιδευτικοί μας με τους συναδέλφους τους. Κι όλοι μαζί, έστω και κάτω από τόσο αντίξοες συνθήκες, μπαίνουν στη μάχη της μόρφωσης.
Εύχομαι σε όλες και σε όλους μια καλή σχολική χρονιά, με υγεία, δύναμη και όμορφες στιγμές! Να προσέχουμε τους εαυτούς μας και τους γύρω μας! Θα τα καταφέρουμε!