Οι παραστάσεις θα δοθούν στο Ρωμαικό Ωδείο της Πάτρας αύριο Δευτέρα 30 Ιουνίου και 1, 2 Ιουλίου 2014 στις 21:30 και στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου, στην οποία ο Φιλοκτήτης επιστρέφει μετά από 6 χρόνια, 18 και 19 Ιουλίου 2014.
Ο Κώστας Φιλίππογλου σκηνοθετεί την παράσταση σε μετάφραση του Γιώργου Μπλάνα, με την πολύτιμη συνεργασία των Lost Bodies στην μουσική, του Κένι Μακλέλλαν στα σκηνικά και τα κοστούμια και του Νίκου Βλασόπουλου στον σχεδιασμό των φωτισμών.
Φιλοκτήτης, Ηρακλής, Οδυσσέας. Ήρωες, θύματα, θεοί και άνθρωποι. Πρόσωπα συμπαγή, απόλυτα πεπεισμένα πως καθένα έχει το δίκιο με το μέρος του, πάντα πρόθυμα να επαναληφθούν και να επαναλάβουν τα λάθη τους.
Άνθρωποι οχυρωμένοι πίσω από τον οίκτο για τον ίδιο τον εαυτό τους. Σπατάλησαν μια ολόκληρη ζωή καμαρώνοντας για όσα υπέφεραν και τώρα περιφέρουν τις παλιές πηγές τους σαν παράσημα. (Seamus Heaney)
Μαζί τους ο Νεοπτόλεμος, ο γιος του Αχιλλέα, το παιδί του ήρωα, πασχίζει να βρει μια θέση ανάμεσα σε αυτό το πάνθεο των επωνύμων αντρών. Να αποδειχθεί άξιος σαν τον πατέρα του. Τι βάρος στους ώμους!
Βρισκόμαστε στον δέκατο χρόνο του Τρωικού πολέμου. Ο χρησμός λέει πως χωρίς τον Φιλοκτήτη και το φονικό του τόξο, δώρο του ίδιου του Ηρακλή, η Τροία δεν πέφτει. Πρέπει να τον φέρουν πίσω. Πριν δέκα χρόνια τον εγκατέλειψαν στη Λήμνο, πληγωμένο από το δάγκωμα ιερού φιδιού, γιατί δεν άντεχαν τις κραυγές του πόνου του και την βρώμα της πληγής του. Πως τώρα θα τον πείσουν να έρθει να βοηθήσει;
Παίζουν:
Φιλοκτήτης : Μιχαήλ Μαρμαρινός
Νεοπτόλεμος : Αιμίλιος Χειλάκης
Οδυσσέας, έμπορος : Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης
Χορός:
Γιάννης Γιαννούλης
Τάσος Δημητρόπουλος
Κώστας Κορωναίος
Δημήτρης Κουρούμπαλης
Γιώργος Παπανδρέου
Κρις Ραντάνοφ
Γιώργος Ρουστέμης
Συντελεστές της παράστασης:
Μετάφραση: Γιώργος Μπλάνας
Σκηνοθεσία: Κώστας Φιλίππογλου
Σκηνικά-κοστούμια: Κenny MacLellan (ή Κέννυ Μακλέλλαν)
Πρωτότυπη μουσική : Lost Bodies
Σχεδιασμός φωτισμών : Nίκος Βλασόπουλος
Επιμέλεια κίνησης: Φρόσω Κορρού
Βοηθός σκηνοθέτη: Εριφύλη Στεφανίδου
Όπως είναι γνωστό, η Λήμνος βρίσκεται σε περίοπτη θέση στη ζωή του Φιλοκτήτη, αφού σύμφωνα με το μύθο, από τους ωραιότερους είναι αλήθεια της ελληνικής μυθολογίας, ενώ ο στόλος των Ελλήνων έπλεε για την Τροία ο Φιλοκτήτης ανέλαβε να τους οδηγήσει στο νησί της θεάς Χρύσης, τη Λήμνο, που μόνο εκείνος γνώριζε πού βρισκόταν, για να πραγματοποιήσουν εκεί θυσία στο όνομα της θεάς, όπως πρόσταζε σχετικός χρησμός. Εκεί ο Φιλοκτήτης, σπρωγμένος από την Ήρα, που ήθελε να τον εκδικηθεί, γιατί είχε βοηθήσει τον Ηρακλή, νόθο γιο του συζύγου της Δία, πλησίασε τόσο κοντά στον ιερό χώρο που του επιτέθηκε μια Ύδρα, φύλακας του ιερού. Το φοβερό δηλητηριώδες ερπετό τον δάγκωσε στο πόδι. Η αθεράπευτη πληγή ανέδυε φοβερή δυσωδία, προκαλώντας του αφόρητους πόνους, ενώ οι κραυγές του τάραζαν τόσο τον στρατό, που οι σύντροφοί του δε δίστασαν, με την προτροπή του Οδυσσέα και των Ατρειδών να τον εγκαταλείψουν στο νησί.
Ο Φιλοκτήτης έμεινε για πολλά χρόνια στο νησί, μέσα σε μια σπηλιά, τη γνωστή σε όλους μας Σπηλιά του Φιλοκτήτη, η οποία αποτελεί έναν από τους σπουδαίους αρχαιολογικούς προορισμούς του νησιού μας.
Έβρισκε τροφή κυνηγώντας με τα όπλα του Ηρακλή που είχε και ανακουφιζόταν από τους πόνους του ποδιού του με τη "Λημνία Γη", ενός θεραπευτικού χώματος που υπάρχει στην περιοχή του Μόσυχλου.
Η είδηση της άλωσης της Τροίας μεταδόθηκε με διαδοχικές φρυκτωρίες(μετάδοση σημάτων με φωτιές) από την Τροία στο Ερμαίον Όρος της Λήμνου, το οποίο σήμερα είναι καταποντισμένο από ισχυρό σεισμό (ΒΑ του νησιού -Ξέρες Πλάκας) από εκεί στον Άθω, την Εύβοια, την Αττική, την Κόρινθο, ως την Σπάρτη όπως αναφέρει ο Αισχύλος στο έργο του "Αγαμέμνων".
Από τους μύθους αυτούς αποδεικνύεται ότι η Λήμνος είχε πλέον αποικιστεί από τα μυκηναϊκά φύλα κατά το 13ο αιώνα π.Χ., στον οποίο τοποθετείται ο τρωικός πόλεμος. Ο αποικισμός επιβεβαιώνεται κι από τα αρχαιολογικά ευρήματα.
